GEFELICITEERD!
Ik zit bij de chirurg voor de eerste controle na de operatie.
We wachten samen op de uitslag van de patholoog die de lymfeklier en het operatieweefsel heeft onderzocht.
Terwijl ik mij weer aankleed, wordt het stil aan het bureau. ‘Ja, de uitslag komt binnen’, zegt de chirurg.
‘Ik weet nu nog steeds net zoveel als jij. Ik ga lezen…’ zegt ze.
En dan het gefeliciteerd wat ik niet verwacht in deze setting.
Ik ben schoon! Volgens mij was ik dat al, want ik had die ochtend heerlijk gedoucht. Maar dit is zo anders schoon dan hoe je het woord altijd gebruikt. Net als het gefeliciteerd.
Grappig dat de woorden die je zonder na te denken gebruikt, in een proces van ernstig ziek-zijn een totaal andere betekenis krijgen.
Wat ben ik blij! De route die we volgen werkt!
Het DNA onderzoek waar ik eerder over vertelde, is ook goed afgelopen. Geen fout gen. Gewoon een gevalletje pech.
Ik realiseer mij dat er gebak gehaald moet worden. Je zou het bijna vergeten dat je in de reis naar het herstel heel hard moet genieten van het uitzicht. Niet door razen naar het eind. Dat wil mijn lichaam ook niet. Rust is het toverwoord. Na negen maanden oefenen ben ik er nog steeds met tijd en wijlen niet goed in.
Mijn geduld zal nog danig op de proef worden gesteld. Het is maar goed dat ik dan nog niet weet wat ik nu weet…
